Het onmetelijke en het kleine, de kosmos en mijn achtertuin.

Het fascineert me hoe alles – van heel groot tot heel klein – bestaat op basis van een beperkt aantal principes. Hoe alles wat we om ons heen zien in de kern bestaat uit dezelfde elementen, dezelfde bouwstenen, die leiden tot een eindeloze variatie in materie en levensvormen.

Dit alles is continu in beweging en dat ervaren we als tijd. Uiteindelijk gaat veel van mijn werk over tijd en materie. Materie die beweegt, vervormt, verandert in de tijd. Met mijn werk wil ik uitdrukking te geven aan de processen en begrippen die verbonden zijn met tijd en het voortgaan van de tijd: ontstaan en vergaan, groei en verval, eindigheid, tijdelijkheid, maar ook voortgaan, want de onveranderlijke bouwstenen van het leven rangschikken zich steeds opnieuw.

Dit verband tussen het natuurkundige en natuurlijke vertaal ik in een combinatie van geometrische en organische vormen. Uit de geometrie komt het organische voort.

Hierbij streef ik naar als het ware natuurlijk gevormde lijnen, patronen en krommingen: zoals bijvoorbeeld een oude huid gebarsten raakt en stromend water zijn weg zoekt. Het spreekt daarom bijna vanzelf dat het natuurlijke materiaal klei voor mij zo inspirerend is om mee te werken.